NASA, X-ışını teleskoplarıyla bir bulutsudaki “hayalet elin kemiklerine” benzeyen şeyin fotoğrafını çekti
ABD Uzay ve Havacılık Ajansı’nın (NASA) Chandra X-ışını Gözlemevi ve X-Işını Görüntüleme Polarimetresi Gezgini (IXPE), çökmüş ölü bir yıldızın etrafındaki manyetik alanın “hayalet el”inin kemik benzeri görüntüsünü tespit etti.
NASA’dan yapılan yazılı açıklamada, Chandra tarafından 2001 yılında keşfedilen PSR B1509-58 adlı pulsarın ve kutuplardan yayılan enerjik madde ve antimadde parçacıklarından oluşan MSH 15-52 Nebulası’nın (gaz ve toz bulutu) bulunduğu belirtildi. Pulsarın görünümü bir “hayalet ele” benziyor. .
NASA bilim insanları, 17 gün boyunca IXPE (Imaging X-ray Polarimetri Explorer) ile gözlem yaparak pulsarın ve onu çevreleyen bulutsunun detaylı görüntülerini inceledi.
PSR B1509-58’in, Dünya’dan 16 bin ışıkyılı uzaklıkta bulunan MSH 15-52 Bulutsusu’nun “avuç içi” tabanında yer aldığı ve “kemiklerinin” el şeklindeki gök cisiminin manyetik alanında oluştuğu kaydedildi. X-ışını tespitleriyle cesedi ortaya çıkarıldı.
Çok yoğun bir nötron yıldızı: PSR B1509-58 Pulsar
PSR B1509-58’in, yaklaşık 1500 yıl önce nükleer yakıtı biten dev bir yıldızın kendi içine çökmesiyle oluştuğu, son derece ağır bir nötron yıldızı olduğu belirtildi.
Araştırmanın başyazarı Stanford Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Roger Romani yaptığı açıklamada, “IXPE verileri bize ‘eldeki’ manyetik alanın haritasını veriyor. X-ışınları üreten yüklü parçacıklar, el boyunca hareket ediyor. Tıpkı bir kişinin elindeki kemiklerin elin şeklini belirlemesi gibi, manyetik alan da bulutsunun şeklini ortaya çıkarıyor.” söz konusu.
Yüksek güçlü parçacıklar, bir elin X-ışını görüntüsünü oluşturmak için manyetik alanlara yönlendirilir
Araştırmada, MSH 15-52’nin içinde pulsardan “bileğe” yönlendirilen “parlak bir X-ışını jeti” bulunduğu ve ışının başlangıcında manyetik alanın zayıf göründüğü kaydedildi. sonlara doğru güçleniyor, daha stabil ve ağır bir hal alıyor.
Ortaya çıkan karede “avuç içi” tabanında, pulsar yakınındaki türbülanslı bölgelerde parçacıkların kuvvetlerinin arttığı ve “bilek” boyunca manyetik alanın sabit olduğu bölgelere doğru yöneldikleri belirlendi. parmaklar ve başparmak”.
Araştırmanın ortak yazarı Stanford Üniversitesi’nden araştırmacı Niccolo Di Lalla, pulsarın etrafındaki ultra güçlü madde ve antimadde parçacıklarının nasıl davrandığını ortaya çıkardıklarını belirterek, “Bu bize pulsarların nasıl parçacık hızlandırıcı olarak hareket edebildiğini öğretiyor. ” sözlerini kullandı.
Araştırma Astrophysical Journal’da yayınlandı.
